3 ထိုအခါ မာရ်နတ်/က “သင်/သည် ဘုရားသခင်/၏/သားတော်/မှန်/လျှင် ဤ/ကျောက်ခဲ/ကို စားစရာ/ဖြစ်/စေရန် အမိန့်ပေးပါလော့” ဟု လျှောက်လေ၏။

4 ယေရှု/ကလည်း “ကျမ်းစာ/၌ ‘လူ/သည် အစာ/အားဖြင့်/သာ အသက်ရှင်ရသည်/မဟုတ်’^ab ဟူ၍ ရေးသားထားသည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

5 ထို့နောက် မာရ်နတ်/သည် ကိုယ်တော်/ကို မြင့်မားသော/အရပ်/သို့ ခေါ်ဆောင်သွား/၍ ကမ္ဘာ/လောက/ရှိ/တိုင်းနိုင်ငံ/အားလုံး/ကို တစ်ခဏချင်း/တွင် ညွှန်ပြ/ပြီးလျှင် 6 “ဤ/အခွင့်အာဏာ/နှင့် ထို/ဘုန်းစည်းစိမ် ရှိသမျှတို့/ကို သင့်/အား ငါ/ပေးမည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤ/အရာတို့/ကို ငါ/၏/လက်/ထဲတွင် အပ်နှင်းထားပြီး/ဖြစ်သောကြောင့် ငါ/ပေးလိုသော/သူ/အား ငါ/ပေးနိုင်၏။ 7 ထို့ကြောင့် သင်/သည် ငါ့/ကို ကိုးကွယ်/လျှင် ဤ/အရာ/ရှိသမျှ/ကို သင့်/အား ငါ/ပေးမည်” ဟု လျှောက်လေ၏။

8 ယေရှု/ကလည်း “ကျမ်းစာ/၌

9 ထိုမှ/တစ်ဖန် မာရ်နတ်/သည် ကိုယ်တော်/ကို ဂျေရုဆလင်မြို့/သို့ ခေါ်ဆောင်သွား/၍ ဗိမာန်တော်/၏/ထိပ်/၌ ရပ်စေတော်မူ/ပြီးလျှင် “သင်/သည် ဘုရားသခင်/၏/သားတော်/မှန်/လျှင် ဤ/နေရာ/မှ အောက်/သို့ ခုန်ချလော့။ 10 အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျမ်းစာ/တွင် ရေးသားထားသည်/မှာ

12 ယေရှု/က “ကျမ်းစာ/၌ ရေးသားထားသည်/မှာ ‘သင်/၏/ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား/အား အကဲမစမ်းရ’^e ဟူ၍ ဖြစ်သည်” ဟု ပြန်/၍ မိန့်တော်မူ၏။

13 မာရ်နတ်/သည် မိမိ/၏/ဖြားယောင်း/သွေးဆောင်ခြင်း/အားလုံး ပြီးဆုံး/သောအခါ ယေရှု/ထံမှ/ထွက်ခွာ/၍ နောက်ထပ်/အခွင့်အခါကောင်း/ကို စောင့်လျက်/နေ၏။

14 ထို့နောက် ယေရှု/သည် ဝိညာဉ်တော်/တန်ခိုး/နှင့် ပြည့်ဝ/လျက်/ဂါလိလဲပြည်/သို့ ပြန်ကြွတော်မူ၏။ ယေရှု/၏/သတင်းတော်/သည်လည်း ထို/အရပ်ဒေသ/တစ်လျှောက်လုံး/တွင် ပျံ့နှံ့သွား၏။ 15 ထို/သူတို့/၏/ဝတ်ပြုဆောင်များ/တွင် သွန်သင်/သောအခါ လူအပေါင်းတို့/သည် ကိုယ်တော်/ကို ချီးမွမ်းကြ၏။

16 ထို့နောက် ယေရှု/သည် မိမိ/ကြီးပြင်းခဲ့သည့် နာဇရက်မြို့/သို့/ကြွတော်မူ၏။ ဥပုသ်နေ့/ရောက်လာ/သောအခါ ဓလေ့ထုံးစံ/ရှိသည့်/အတိုင်း ဂျူးဝတ်ပြုဆောင်/သို့ သွား/၍ ကျမ်းစာ/ဖတ်/ရန် ရပ်တော်မူ၏။ 17 ပရောဖက်/ဟေရှာယ/၏/ကျမ်းစာလိပ်/ကို ယေရှု/အား/ပေး/သဖြင့် ဖွင့်/ရာတွင် ကျမ်းစာ/၌/ရေးထားသည်/မှာ

20 ထို့နောက် ယေရှု/သည်/ကျမ်းစာလိပ်/ကို ပြန်/လိပ်ပြီး/မှ အစောင့်/တာဝန်ခံ/အား ပြန်ပေး/ပြီးလျှင် ထိုင်တော်မူ၏။ ဝတ်ပြုဆောင်/၌/ရှိသော လူ/အပေါင်းတို့/သည် ယေရှု/ကို/စိုက်ကြည့်နေကြ၏။ 21 ထိုအခါ ယေရှု/က “ဤ/ကျမ်းစာ/၌ ပါသော/အချက်များ/သည် သင်တို့/ကြားရသည့်/အတိုင်း ယနေ့/ပြည့်စုံပြီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

22 လူအပေါင်းတို့/သည် ယေရှု/ကို ချီးကျူး/၍ ချိုသာသော/စကားတော်တို့/ကို အံ့ဩ/လျက် “ဤ/သူ/သည် ယောသပ်/၏/သား မဟုတ်လော” ဟူ၍ မေးကြ၏။

23 ယေရှု/ကလည်း “သင်တို့/က ‘ဆရာဝန်… သင်/သည် မိမိ/ရောဂါ/ကို မိမိ/ပြန်/၍ ပျောက်ကင်းအောင်/ကုသလော့’ ဟူသော စကားပုံ/နှင့်အညီ ‘ကပေရနောင်မြို့/၌ သင်/ပြုသည့်/အံ့ဖွယ်အမှုများ/ကို ငါတို့/ကြားခဲ့ရသည့်/အတိုင်း သင်/၏/နေရပ်မြို့/ဖြစ်သော ဤ/နေရာ/၌/လည်း ပြုလော့’ ဟု ငါ့/ကို ဧကန်/မုချ/ပြောဆိုကြ/လိမ့်မည်။ 24 ထို့ကြောင့် သင်တို့/အား ငါ/အမှန်/ဆို၏။ မည်သည့်/ပရောဖက်/မျှ မိမိ/နေရပ်မြို့/တွင် မျက်နှာမရတတ်။

25 ပရောဖက်/ဧလိယ/၏/လက်ထက်/၌ သုံးနှစ်/နှင့်/ခြောက်လ/ပတ်လုံး မိုး/မရွာဘဲ တစ်ပြည်လုံး/အစာခေါင်းပါးခြင်း/ဘေး ကျရောက်သော/အချိန်/တွင် အစ္စရေး/နိုင်ငံ/၌ မုဆိုးမ/များစွာ/ရှိခဲ့ကြ၏။ 26 သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်/သည် ဧလိယ/ကို မည်သူ့/ထံသို့/မျှ/မစေလွှတ်ဘဲ ဆီဒုန်ပြည်၊ ဇရတ္တမြို့/ရှိ မုဆိုးမ/ထံသို့/သာလျှင် စေလွှတ်တော်မူ၏။ 27 ပရောဖက်/ဧလိရှဲ/လက်ထက်/၌/လည်း အစ္စရေးလူမျိုး/ထဲတွင် အနာကြီးရောဂါသည်/များစွာ ရှိကြ၏။ ထို/သူတို့/ထဲမှ မည်သူ/မျှ စင်ကြယ်/ခွင့်/မရဘဲ ဆီးရီးယားပြည်သား/နေမန် တစ်ဦးတည်း/သာ စင်ကြယ်ခွင့်/ရ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

28 ဝတ်ပြုဆောင်/၌/ရှိသော တရားနာ/ပရိသတ်/အားလုံး/သည် ထို/စကား/ကို ကြား/သောအခါ အလွန်/ဒေါသထွက်ကြ၏။ 29 သူတို့/သည် ထ/၍ ကိုယ်တော်/ကို မြို့ပြင်/သို့ နှင်ထုတ်/ပြီး တောင်ပေါ်/မှ တွန်းချ/ရန် မြို့/တည်ရာ တောင်ကမ်းပါး/အစွန်း/အထိ ခေါ်ဆောင်သွားကြ၏။ 30 သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်/သည် လူအုပ်/ကြားထဲ/မှ တိုး/၍ ထွက်ကြွတော်မူ၏။

31 ထို့နောက် ယေရှု/သည် ဂါလိလဲပြည်၊ ကပေရနောင်မြို့/သို့ ကြွတော်မူ/၍ ဥပုသ်နေ့/တိုင်း တရားနာ/ပရိသတ်တို့/ကို ဟောပြော/သွန်သင်တော်မူ၏။ 32 ကိုယ်တော်/သည် အခွင့်အာဏာ/ဖြင့် ဟောပြော/သောကြောင့် ထို/သူတို့/က သူ/၏/သွန်သင်ချက်/ကို အံ့သြကြ၏။

33-34 ထို/အချိန်/တွင် ဝတ်ပြုဆောင်/၌ နတ်ဆိုးပူးသော/လူတစ်ဦး/ရှိ၏။ ထို/သူ/က “နာဇရက်မြို့သား/ယေရှု… ကိုယ်တော်/သည် အကျွန်ုပ်တို့/နှင့် မည်သို့/သက်ဆိုင်သနည်း။ အကျွန်ုပ်တို့/ကို ဖျက်ဆီး/ရန် ကြွလာတော်မူသလော။ ကိုယ်တော်/သည် မည်သူ/ဖြစ်သည်/ကို အကျွန်ုပ်/သိပါ၏။ ကိုယ်တော်/သည် ဘုရားသခင်/၏/သန့်ရှင်းတော်မူသော/သူ/ဖြစ်ပါ၏” ဟု အော်ဟစ်/ပြောဆိုလေ၏။

35 ယေရှု/ကလည်း ထို/နတ်ဆိုး/အား “တိတ်ဆိတ်စွာ/နေ/၍ သူ့/အထဲ/မှ ထွက်သွားလော့” ဟု ဆုံးမတော်မူ၏။ ထိုအခါ နတ်ဆိုး/သည် ထို/သူ/ကို လူ/အများ/ရှေ့/တွင် လှဲချ/ပြီးလျှင် ထိခိုက်ဒဏ်ရာ/မဖြစ်စေဘဲ ထို/သူ/အထဲ/မှ ထွက်သွား၏။

36 လူ/အပေါင်းတို့/သည် အံ့အားသင့်/လျက် “ဤ/သူ/၏/စကား/သည် မည်သို့နည်း။ အခွင့်အာဏာ/နှင့် တန်ခိုးတော်/အားဖြင့် နတ်ဆိုးတို့/ကို အမိန့်ပေး/သောအခါ သူတို့/သည် ထွက်သွားကြသည်” ဟု အချင်းချင်း/ပြောဆိုကြ၏။ 37 ထို့နောက် ယေရှု/၏/သတင်းတော်/သည် ပတ်ဝန်းကျင်/အရပ်ရပ်/သို့ ပျံ့နှံ့သွားလေ၏။

38 ယေရှု/သည် ဝတ်ပြုဆောင်/မှ ထွက်ခွာ/၍ ရှိမုန်/၏/အိမ်/သို့ ကြွလေ၏။ ရှိမုန်/၏/ယောက္ခမ/သည် အပြင်းဖျား/လျက်/ရှိ/သောကြောင့် ကုသပေး/ရန် လူတို့/က ကိုယ်တော်/အား လျှောက်ကြ၏။ 39 ကိုယ်တော်/သည်လည်း ထို/အမျိုးသမီး/၏/အိပ်ရာ/ဘေး/၌ ရပ်/၍ “အဖျားပျောက်စေ”^g ဟု အမိန့်ပေးတော်မူ၏။ အမျိုးသမီး/သည် အဖျားပျောက်/သဖြင့် အိပ်ရာ/မှ/ချက်ချင်း/ထ/၍ သူတို့/အား ဧည့်ခံလေ၏။

40 နေဝင်ချိန်/တွင် လူ/အပေါင်းတို့/သည် ရောဂါ/အမျိုးမျိုး/စွဲကပ်/၍ ဖျားနာသောသူများ/ကို ယေရှု/ထံသို့ ခေါ်ဆောင်/လာကြ၏။ ယေရှု/သည် ထို/လူနာ/အသီးသီး/တို့/အပေါ်/၌ လက်/ကို တင်/၍ သူတို့/ကို ကျန်းမာစေတော်မူ၏။ 41 နတ်ဆိုးတို့/ကလည်း “အရှင်/သည် ဘုရားသခင်/၏/သားတော် ဖြစ်ပါသည်” ဟု အော်ဟစ်/လျက် လူ/များစွာ/ထံမှ ထွက်သွားကြ၏။ ယေရှု/သည် ခရစ်တော်^h/ဖြစ်ကြောင်း/ကို ထို/နတ်ဆိုးတို့/သိမြင်ကြ/သဖြင့် ယေရှု/သည် သူတို့/ကို/ဆုံးမ/၍ စကားပြောခွင့် ပေးတော်မမူပေ။

42 နောက်/တစ်နေ့ နံနက်/တွင် ကိုယ်တော်/သည် ဆိတ်ငြိမ်သော/အရပ်/သို့ ကြွတော်မူ၏။ သို့သော် လူအုပ်ကြီး/သည် ကိုယ်တော်/ကို ရှာ/၍ တွေ့ကြ/သောအခါ မိမိတို့/ထံမှ ထွက်ခွာ/မသွား/ရန် တားဆီးကြလေ၏။ 43 သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်/က “ငါ/သည် ဘုရားသခင်/၏/နိုင်ငံတော်/နှင့်/ဆိုင်သော သတင်းကောင်း/ကို အခြား/မြို့များ/၌/လည်း ဟောပြော/ရမည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ငါ/သည် ဤ/အတွက် စေလွှတ်ခြင်း/ခံရ/သောကြောင့် ဖြစ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 44 သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်/သည် ယုဒပြည်/၌/ရှိသော ဝတ်ပြုဆောင်များ/သို့ လှည့်လည်/၍ ဆက်လက်/ဟောပြောတော်မူ၏။